Fluxdichtheid B

De fluxdichtheid is de hoeveelheid magnetische veldlijnen die op een bepaald punt door een oppervlak lopen. Een andere aanduiding is magnetische inductie. De eenheid van magnetische flux is de weber (Wb).De SI-eenheid is T (tesla), wat gelijk staat aan weber per vierkante meter (Wb/m2). De eenheid in het CGS-systeem is G (gauss). 1 tesla is gelijk aan 10.000 gauss.

Op elk punt in een magnetisch veld kunt u de magnetische fluxdichtheid zien als een vector in de veldrichting, met een grootte gelijk aan de Lorentzkracht die een stroomdraad ondervindt als deze loodrecht op de veldlijnen staat. Hoe hoger de fluxdichtheid, hoe sterker de magneet op dat punt is, en des te beter hij op dit punt ijzerdeeltjes kan vasthouden.

Bij een homogeen veld waarbij het oppervlak loodrecht op de magnetische veldlijnen staat, is het het product van de oppervlakte en de magnetische veldsterkte. Magnetische fluxdichtheid wordt in formules doorgaans aangeduid met het symbool, een (pseudo) vectorveld.

FluxΦ = B·AΦ = magnetische flux (Wb)
B = magnetische veldsterkte (T)
A = oppervlak (m2)

Goudsmit berekent de fluxdichtheid met de Eindige Elementen Methode - FEM berekening. Dit zorgt ervoor dat we sneller en beter de juiste magneet kunnen ontwikkelen voor een nieuw of bestaand product of toepassing. Hier leest u meer over magneetberekeningen en -simulaties. 

Bekijk of download ons recente whitepaper over dit onderwerp.

Zie YouTube film: Fluxdichtheid vs. remanentie