Bodemas & verbrandingsslakken

Huisvuil-verbrandingsproces:

Verbranding van huisvuil vindt plaats in grote ovens, waarna het afgekoeld wordt met water of lucht. Hierdoor ontstaat een slakkenmassa, IBA - Incineration Bottom Ashes - genaamd. Deze bestaat hoofdzakelijk uit twee materialen: metaal- en mineraalfracties.

Verbrandingsslakken worden meestal eerst gebufferd, of wel 'verouderd' en daarna opgewerkt in zogenaamde Slakken-Opwerkings-Installaties. De metalen bestaan uit ferro en non-ferrometalen.

Hierbij is het belangrijk zoveel mogelijk metaal terug te winnen, zodat een zuivere mineraalfractie ontstaat die toe te passen is als secundaire-bouwstof.

Wat zijn verbrandingsslakken?

Verbrandingsslakken zijn een resultaat van het waste-to-energy (WtE) proces, waarbij huisvuil wordt verbrand voor de opwekking van stroom en warmte voor bijvoorbeeld huishoudens. Het is een grijze, cementachtige massa, grof van structuur.

Samenstelling:

• mineralen: 85 - 90%
• ferro / ijzerhoudend: 4 - 10 %
• non-ferro: 2 - 5 %

Eigenschappen:

• soortelijke massa: 1000 - 1500 kg/m³
• vochtigheid: 0 - 30%

IJzerhoudende metalen scheiden

Ferrometalen zijn eenvoudig te scheiden door middel van bovenbandmagneten. De teruggewonnen, relatief zuivere, ferro-fracties zijn direct als secundaire grondstoffen terug te voeren naar de metaal-producerende industrie (ijzersmelters / ijzerproducenten / hoogovens).

De fijnere fracties bevatten zogenaamde magnetische slak, dit zijn klompjes die bestaan uit mineraal en metaal. Magnetische slak kan het best gescheiden worden met een koprolmagneet van 1800 of 3000 gauss.

Door middel van de bandsnelheid en de positie van het scheidingsschot kan zeer nauwkeurig de grade van het materiaal bepaald worden.

Eddy current-scheiding

De eddy current-technologie scheidt non-ferrometalen als metaalmix. Deze metaalmix kan bestaan uit aluminium, koper, zink, messing, RVS, lood, nikkel, goud, zilver palladium, platina, magnesium en titanium.

Hoe droger het materiaal, hoe beter de metalen te scheiden zijn. Hoe fijner de fracties worden, des te moeilijker de non-ferrometalen te scheiden zijn. Vaak plaatsen we in de fijne fracties meerdere eddy current-scheiders in kaskade-opstelling.

Dit genereert een optimaal scheidingsrendement. De eerste machine richt zich bijvoorbeeld op de bulkmetalen en het aluminium (LNF, Light Non Ferro's). De tweede eddy current richt zich op de zware metalen (HNF; Heavy Non Ferro) waaronder de koperdelen en draadjes.