Kapsuła Delft Hyperloop unosi się na magnesach od Goudsmit!

Przeprowadziliśmy wywiad z Joepem Stuyfzandem (Lead Propulsion) i Sebem Biessenem (Lead Levitation) z ósmego zespołu Hyperloop TU Delft (Hyperloop VIII). Pracowali oni nad dalszym rozwojem Hyperloop, tym razem pod nazwą Helios 3. W połowie lipca cały zespół, składający się z 39 osób, będzie rywalizował o nagrodę „Full Pod Award” podczas Europejskiego Tygodnia Hyperloop w Zurychu. W przypadku najnowszej funkcji, Lane Switch, magnesy od Goudsmit również odgrywają dużą rolę. Zapytaliśmy ich między innymi o wrażenia ze współpracy.
 

Jaka jest funkcja magnesów w Hyperloop? 

„Magnesy są używane do separatora podwieszanego, ale także do napędu lub ruchu. Odbywa się to za pomocą silnika liniowego. Magnesy zapewniają również stabilizację kapsuły, a w najnowszym projekcie także przełączanie pasów ruchu, dzięki czemu kapsuła może zmieniać pasy ruchu. Joep: „Opracowaliśmy to ostatnie rozwiązanie, które nie było wcześniej stosowane na całym świecie. Magnesy trwałe w Hyperloop są montowane pionowo; zapewniają separator podwieszany i (pasywną) stabilność po zakręcie; tzw. efekt wahadła. Elektromagnesy są zamontowane bocznie; zapewniają większość mocy do wykonania skrętu podczas zmiany pasa ruchu, ale także zapewniają precyzyjną regulację, gdy jedziemy prosto po skręcie i tracimy kontakt z jedną ze stron”.

Dlaczego wybrałeś Goudsmit Magnetics? 

Seb: „Zostaliśmy ostrzeżeni o Goudsmit przez naszych poprzedników, poprzednie zespoły Delft Hyperloop. Otrzymaliśmy od nich listę partnerów, z którymi współpracowali w poprzednich latach. Stamtąd nawiązaliśmy kontakt. To już ósmy rok, w którym TU Delft utworzyło zespół Hyperloop i wzięło udział w zawodach. W szóstym roku zwróciliśmy się do Goudsmit z prośbą o sponsoring i dostawę magnesów”.

Seb Biessen

W jaki sposób skorzystaliście z porad dotyczących wykorzystania magnesów? I jak wam to pomogło? 

 Seb: ''Mieliśmy kilka spotkań z Martijnem Leskensem, Team Lead Test & Application Centre w Goudsmit. Zaoferował wsparcie techniczne i koordynuje wszystko, co związane z montażem, zaopatrzeniem i produkcją. Martijn doradził nam, jak przekazać pożądane specyfikacje. Przyjęliśmy projekt magnetyczny od poprzedniego zespołu. 

Obawialiśmy się jednak, że magnesy będą się zbytnio nagrzewać w pewnych warunkach i przez to przenośny demagnetyzer w formie wózka. Martijn powiedział nam, jak temu zapobiec i dostarczył nam wykres, zwany krzywą histerezy, pokazujący warunki, w których puszki magnetyczne mogą stracić swoją moc. Zapisaliśmy ten wykres w dokumencie „Final demonstration document”, aby następny zespół Hyperloop mógł się z nim zapoznać, podobnie jak z innymi wynikami i odkryciami, które osiągnęliśmy w tym roku”. 

Jak opisalbys wartosc dodana Goudsmit w swoim projekcie?

Joep: "Niezbedny w definiowaniu koncepcji Hyperloop. Koncepcja ta w duzym stopniu opiera sie na magnesach firmy Goudsmit. Gdybysmy musieli projektowac wokól tego, spowodowaloby to wiele klopotów. Wklad Goudsmit byl równiez wazny dla naszego harmonogramu. Zaczelismy w sierpniu, ale Martijn natychmiast zwrócil nam uwage na dlugi czas dostawy magnesów. Myslelismy o trzech do czterech tygodni, ale okazalo sie, ze to trzy do czterech miesiecy. Martijn zwrócil równiez nasza uwage na jak najwczesniejsze ukonczenie projektu, abysmy nie napotkali problemów czasowych na pózniejszym etapie projektu. Tak wiec od razu ustalilismy projekt, po którym mozna bylo zamówic puszki z magnesami. Magnesy dotarly na czas, wiec nigdy nie bylo to dla nas czynnikiem ograniczajacym. Naprawde swietnie!"

Joep Stuyfzand

Jak wygladala dostawa i pakowanie magnesów?

Joep: „Najpierw dotarły do nas rdzenie w kształcie litery U, w których znajdują się magnesy, po czym magnesy zostały sklejone i indywidualnie zapakowane. BEZ wyglądu magnetycznego. Dotarły do nas w dobrym stanie. Sam je odebrałem. W samochodzie, który pożyczyłem w tym celu, było jeszcze trochę materiału wrażliwego na magnes. Dlatego najpierw wyczułem śrubą, czy jest jakieś promieniowanie, ale naprawdę go nie było. Otrzymaliśmy również zgrabne ostrzeżenie, że rdzenie u i magnesy nie powinny znajdować się zbyt blisko siebie podczas rozpakowywania. 

Jak wyglądała komunikacja techniczna z inżynierami?

Seb: ''Bardzo dobrze. Zwłaszcza nasze obawy dotyczące rozmagnesowania. W tym celu zaplanowaliśmy spotkanie z Martijnem. Było to bardzo pouczające i nałożyło na nas ograniczenia dotyczące projektu od wczesnych etapów. To było naprawdę dobre”. 

Jaki jest cel zawodów Hyperloop? 

Joep: „Zamierzamy konkurować podczas Europejskiego Tygodnia Hyperloop, który odbędzie się w Zurychu w połowie lipca, z około 40-60 zespołami z całego świata o różne nagrody. Są konkursy na cały system, podsystem lub innowację. W tym roku trzeba wybrać kategorię, w której się startuje. My ubiegamy się o nagrodę za cały system. Dlatego do Zurychu jedzie cały prototyp, w tym nasz flagowy przełącznik pasa ruchu. Celem jest oczywiście wygrana i rozreklamowanie koncepcji, z której może rozwinąć się działalność komercyjna. To ostatnie nie jest jednak najważniejsze. Jesteśmy klubem non-profit i nie musimy zarabiać pieniędzy. Robimy tylko więcej dla innowacji, honoru i uczenia się od nas samych.

Jakie są oczekiwania na przyszłość? Czy Hyperloop naprawdę będzie działał komercyjnie w przyszłości? 

Joep:” Z ekonomicznego, politycznego i społecznego punktu widzenia jest to trudne. Dotyczy to nie tylko Hyperloop, ale także TGV i Maglev. Istnieją problemy do przezwyciężenia. Pierwszym problemem jest technologia. Ale nawet jeśli jest ona gotowa, nie ma pewności, że Hyperloop w końcu powstanie. Zależy to od tak wielu czynników. Naszą misją jest pokonanie barier technicznych. Pracujemy również nad badaniami społeczno-ekonomicznymi dotyczącymi akceptacji takiego systemu transportu. 
 

Jaka jest Twoja osobista motywacja do dołączenia do zespołu Hyperloop? 

Seb: „Mój licencjat z fizyki inżynierskiej okazał się nie być tak techniczny, jak myślałem; był teoretyczny i nie skupiał się na praktycznym zastosowaniu. Dla własnego rozwoju chciałem wykorzystać swoją wiedzę w praktyce. Teraz, po roku, nadal czuję się bardziej inżynierem niż zaraz po studiach. To dla mnie ważny powód. Poza tym aspektem, technologia jest bardzo interesująca. To futurystyczny projekt, który ostatecznie przyczynia się do bardziej ekologicznego społeczeństwa”.
Joep: „Studiowałem inżynierię lotniczą i kosmiczną. To również jest bardzo teoretyczne. Niewiele wiedziałem o magnetyzmie, co było wyzwaniem w tym projekcie. Cała koncepcja Hyperloop opiera się na ambitnym zespole. To bardzo mnie pociągało. Chętnie rzuciłem się w wir tego wyzwania. Co również do mnie przemawiało: to futurystyczna koncepcja. Praca nad wizją jest zawsze przyjemna”. 

Konkurs Hyperloop

 
Zespół Hyperloop z TU Delft wciąż wygrywa coś każdego roku. W przeszłości zdobyli również nagrodę podczas swojego pierwszego konkursu, Hyperloop Pod Competition, sponsorowanego przez założoną przez Elona Muska firmę SpaceX. W szczególności w tym roku spodziewają się konkurować z 3 innymi uniwersytetami, a mianowicie z Edinburga, Walencji i Zurychu, i oczywiście mają nadzieję na ponowne zdobycie nagród. Z pewnością tak się stanie, dzięki opracowanemu przez nich przełącznikowi Lane. I z magnesami od Goudsmit!